:)

باهزار سلام و صلوات آمدم بنویسم

یاس گفته هر شب خودت را در حال کنکور دادن و تند تند تست زدن تصور کن من هول برم داشته

13 ماه تمام است خطاب میشوم کنکوری

هی باید فکرکنم فلان کار را بکن فلان کار را نکن

تمام روزهایم می آیند جلوی چشمم تو نباید فلان مراسم را میرفتی تو باید فلان عروسی را می رفتی

تو باید اینکار را میکردی

کاش این کار را نکرده بودی

هزار تا کاش و غیره و ذلک

و 14 روزی که مانده تا دوباره کاش های جدیدتری پا به میدان بگذارند

ذهنم پر است خیلی پر

دیشب در مراسم سعیده را دیدم گفتم باید خانه درس میخواندم؟؟واقعا باید شب قدر را رها میکردم و دائم حسرت میخوردم ؟

گفت نه من هم فردا ده صبح امتحان دارم

خوش و بش ساده ای کردیم و رفت جلو تر نشست

دیشب دلم میخواست فریاد بزنم

حال عجیب و خوبی بود سرم درد گرفته بود از حجم عظیم افکار

میخواستم خودم را زیر سقف خدا مجسم کنم که خیره به آسمانش اشک هایش بی امان می ریزند میخواستم هیچ وقت تمام نشود

گنگ بود احساس گنگی بود مثل آدم هایی که به هرجا چنگ میزنند و ناله میکنند و دلشان رهایی میخواهد

چنگ میزدم به سفره آسمان و الهی العفو میگفتم

عجیب بود

خودم را از نگاه آدم ها قایم میکردم و ازخدا میخواستم به واسطه ی تمام کسانی که کنارم هستند صدای من را بشنود

الان هرچه میخواهم دعا کنم میگویم اه کاش شب قدر دعا کرده بودم

انگاری که دیگر دعاها شنیده نمیشوند

میدانی آدم از غیر عادی بودن بعضی چیزها از فرصت های عجیب حال های خوب چیزهای معمولی را یادش میرود

اینکه خدا هست حتی اگر شب قدر تمام شده باشد

فقط این نیست که شب قدر بخشنده باشد

خدا مثل ماها تایم ندارد...

من چنگ میزنم و باز کمک میخواهم

الحمدالله ...

پ.ن:یک سری آدم ها هستند توهم وطن پرستی برشان می دارد مامان ظهر میگفت دخترهایش گفتند نمیخواهند بیایند ایران اینجا دختر ها خیلی قرتی اند میخواهند همانجا ساده زندگی کنند و راحت باشند

بعد توی خیالشان میگویند ما فلان و بهمانیم

حاضر نیستید راحتی خودتان را به خاطر دلیل های پیش پاافتاده کنار بگذارید نمیدانید خیابان های ایران چه رنگ و بویی است

همیشه یک عده هستند که ادعا کنند ما از بالا حواسمان هست

ما از دور کار فرهنگی میکنیم

بیایید از نزدیک کار کنید خواهش میکنم

جای کسی را تنگ نمی کنید فقط لاف هایتان گوش عالم و آدم را کر میکند

پوف

پ.ن:سرم درد گرفت...روزهای سختی است در گیر و دار خودت و خودت که حتی خواب هم عذاب وجدان دارد

دم از ساده زیستی نزنید که مصداقش همان علی (علیه السلام ) است...

و من الله توفیق