:)

 نوشته

الهی هب لی کمال الانقطاع الیک

نگاه میکنم به نظرم سخت می آید حروفش

نگاهش میکنم

میگویم میشود؟

چقدر ما معنی دوست داشتن را نمیدانیم چقدر نمی فهمیم چقدر بلدش نیستیم

که امروز داشتم فکر میکردم خدا چطور این همه بنده را دوست دارد چطور هرجور دوستشان دارد چطور دلش آمده توبه بگذارد ...

خدا آن قدر معنی دوست داشتن را خوب عملی کرده که آدم جرئت نمیکند بگوید دوستت دارم

دوستت دارم جمله ای است که انگار باید ازخدا یاد گرفت

که میگوید یا ملائکتی قد استحییت من عبدی ...

خدا می بخشد و ما همین طور لاف میزنیم که خدا را دوست داریم

که تقصیری هم نداریم خوب بلد نیستیم

آن طور که باید بلد نیستیم ..انگار چیزی حواسمان را پرت میکند

زمزمه میکنم

هب لی کمال الانقطاع الیک...

جلوتر که میروم نوشته

و ان ادخلتنی النار  اعلمت اهلها انی احبک                                    واگر مرا به آتش دوزخ بری اهل آتش را آگاه خواهم کرد که من تورا دوست دارم

و اگر...

همین طور لبم را میگزم و دلم می لرزد

گاهی باید فکر کرد که آفریده شدیم تا فقط در درگاه خودش آرام بگیریم

که بدانیم او دوستمان دارد

انگار هیچکس نمیداند که چطور بنده اش را دوست دارد که همان مصداق ادعونی استجب لکم است

و تمام مناجات شعبانیه را که میخوانم می فهمم چقدر دوستش دارم و چقدر به او نیاز دارم...

و تک تک فراز هایش انگار ندا است انگار که  خدا فقط به من گوش میکند...